- connitor
- Connitor, penul. prod. conniteris, pen. corr. connixus vel connisus sum, conniti. Cic. S'efforcer à faire quelque chose.\Conniti virtute in aliquem locum. Caesar. Monter.\Conniti, pro Eniti et parere. Virgil. Enfanter.\Toto corpore connixus. Virgil. S'efforceant de tout son corps.\In hastam connixus. Sil. S'appuyant et se soustenant sus sa lance.
Dictionarium latinogallicum. 1552.